ANKARA - Dick Jaspers keek alsof de engel op zijn biljartkeu naar hem lachte, alsof hij net een wedstrijd had gewonnen met alle geluk van de wereld. Het was bijna een excuus, waarmee hij het vriendelijk vuistje pareerde van Haeng Jik Kim, zijn tegenstander. De wereldkampioen plaatste zich voor de halve finales, zoals ook Marco Zanetti, Tayfun Tasdemir en Quyet Chien Tran morgen, zondag, een gooi naar de World Cup zege gaan doen. Maar Jaspers, met al zijn onvolprezen, superieure klasse, was naar eigen zeggen ook de geluksvogel in dat gezelschap. De minimale winst op Haeng Jik Kim (40-39), de zuinig lachende Koreaan, kwam als een zegen van boven.
Wie gaf er nog een cent voor de winst van Dick Jaspers, toen hij in het eerste part van zijn partij maar geen vat op de ballen kon krijgen? Haeng Jik Kim leidde de dans nadat hij een serietje van 7 van Jaspers (10-1) had weggewerkt en vanaf 18-18 kon demarreert met een serie van 14, waarmee hij met 32-19 de finale inging.
De Nederlander verzette zich hevig, met 6 en 4, maar bleef een dikke tien punten achter toen hij op 40-29 in 23 plotseling zijn duivels ontbond en met een serie van 12 terugvocht naar een balans in de wedstrijd: 43-41 voor de Koreaan). En toen was het nog vier beurten naar de finish. Jaspers stond met een gunstige 48-44 op het scorebord, maar Kim raakte in een flow, scoorde 3, 4, 5 keer en had de matchbal voor het oprapen. De hele zaal van toeschouwers in de Turkse arena en iedereen die thuis keek, was bereid al zijn geld op de Koreaan te zetten. Want hij was eigenlijk niet te missen, die laatste bal.
Maar het gebeurde toch. Haeng Jik Kim zag de klos over het hoofd, of schatte de positie verkeerd in, of ging ten onder aan de spanning. Hoe dan ook: hij speelde vol in de klos. En Jaspers, die opsprong van zijn stoel vol ongeloof, kreeg op 49-49 nog een totaal onverwachte kans. En scoorde het winnende punt: 50-49.
De Nederlander staat tegenover Marco Zanetti, zondagochtend. Die ook zo’n taaie rakker is, een speler die het karakter heeft van Jaspers en in zijn partij tegen Michael Nilsson ook weer voor een podiumplaats ging. Hij won zijn partij tegen de Zweed met 50-39, na een vroege voorsprong, 26-24 na een come-back van Nilsson, maar uiteindelijk toch winst voor de Italiaanse maestro.
Het tweede part van die kwartfinales was een onverwachte walk-over voor Quyet Chien Tran tegen Martin Horn, omdat de Koreaan op 16-9 de aanval inzette met een serie van 11 en op 27-9 voor niet echt meer in gevaar kwam. Hij eindigde met 50-29 in 23/22. Zijn tegenstander in de halve finale wordt Tayfun Tasdemir, want die ene Turk die nog in het toernooi zit, de topfavoriet van het Turkse publiek, was de sterkste tegen Nikos Polychronopoulos, leidde zelfs met 25-8 en later met 33-19 en won de wedstrijd met 50-41 in 23.
De halve finales voor zondag:
9.00 (West Europese tijd):
Dick Jaspers-Marco Zanetti
11.00:
Tayfun Tasdemir-Quyet Chien Tran.
Beste zestien sessies:
Het World Cup podium raakte op de voorlaatste dag in de ronde met de beste zestien spelers enkele topfavorieten kwijt. Het finaleveld bleef over met acht spelers uit acht verschillende landen. De enige Turk in het veld is Tayfun Tasdemir. Dick Jaspers (Nederland), Marco Zanetti (Italië), Quyet Chien Tran (Vietnam), Haeng Jik Kim (Korea), Tayfun Tasdemir (Turkije), Martin Horn (Duitsland) zijn spelers uit de top tien van de wereld. De outsiders in het selecte gezelschap zijn Nikos Polychronopoulos (Griekenland) en Michael Nilsson (Zweden).
De partijen bij de laatste acht zijn:
Marco Zanetti-Michael Nilsson
Dick Jaspers-Haeng Jik Kim
Nikos Polychronopoulos-Tayfun Tasdemir
Martin Horn-Quyet Chien Tran.
De opvallende scores in de zaterdagronden met de beste zestien zijn:
Michael Nilsson stoot Jose Juan Garcia, de Colombiaanse ster van de eerste dag, uit het toernooi met een serie van 20. De Zweedse reus, vorige week met Torbjörn Blomdahl voor Zweden in de hoofdrol op het Europees landenkampioenschap, is ongenaakbaar voor zijn tegenstander. Hij maakt de 20 en lijkt op weg naar een nog hogere serie. Nilsson: ,,Toen ik 20 maakte, annonceerde de arbiter 30. Ik schoot in de lach en zei: dan heb ik 30.000 euro verdiend van het wereldrecord hoogste serie. Maar het was dom van me, want ik verloor mijn focus en miste nummer 21. Nilsson won wel met groot gemak de partij, hij finishte met 9 voor een eindstand van 50-25 in 18/17 (2.777/1.470), de beste partij uit deze ronde met zestien.
Tayfun Tasdemir verslaat Dani Sanchez na een gevecht dat door de Turk naar een vroege ontknoping lijkt te gaan. Tasdemir start met 8 van acquit, leidt met 21-11 in 10 beurten en na zeven missers op rij loopt de score op naar 43-13, een verschil van 30 punten. Toch wordt die kloof nog enigszins gedicht, omdat Tasdemir even stilvalt en Sánchez iets van zijn glans terugkrijgt. Verder dan 47-40 laat de Turk, door zes missers in de laatste 8 beurten, het niet komen. Tasdemir wint tenslotte met 50-41 in 28/27 (1.785/1.518), series 10/9
Marco Zanetti wint van Eddy Merckx, één van de andere sterspelers van de eerste ronde in het hoofdtoernooi met een fantastisch gemiddelde van 3.000. De kleine Belgische kannibaal komt er evenwel tegen Zanetti niet echt aan te pas. De partij komt pas in balans na een betere start van Zanetti, als Merckx na 14-6 achter in 10 naar 26-26 gaat in 20 en 33-30 in 26. De laatste demarrage komt weer van Zanetti met een prachtige serie van 9 naar de finish: 50-35 in 30/29, 1.666/1.206.
Dick Jaspers haalt de trekker voor de revelatie van de laatste World Cups: de Belg Peter Ceulemans. De Nederlandse wereldkampioen, ver van zijn beste vorm in zijn eerste drie optredens, hervindt zijn vertrouwen en zet zijn Belgische tegenstander vanaf de start onder grote druk. Jaspers scoort onberispelijk, eerst met een 8, later met 6, 5, 4, 6 en 5. En Ceulemans, onherkenbaar in zijn spel, afstoot en lichaamstaal, blijft een straatlengte achter. De partij eindigt op 50-13 in 20/19 beurten.
Nikos Polychronopoulos is de betere van Roland Forthomme, de derde en laatste Belg in deze ronde die van het toneel verdwijnt. Wie had dat kunnen verwachten na het mooie optreden van de Vlamingen in de aanloop naar de finaledagen. Rolandinho start nog wel sterk met 3 en 6, maar maakt in de volgende 22 beurten alleen nog wat 'eentjes en tweetjes'. De Griek slaat zijn slag, ook al is het na een zeventje bij de start ook alleen met kleine series. Hij wint niettemin met een ruime voorsprong: 50-31 in 30/29 (1.666/1.068).
Martin Horn heeft de betere eindsprint tegen Torbjörn Blomdahl en was ook al de eerste die aanzette voor een voorsprong: een serie van 12 en 20-8 na 9 beurten. Het werd 28-27 toen Blomdahl zijn eerste serietje maakte (7), de Zweed kwam met 6 en 5 in de 21e en 22e beurt zelfs op een kleine marge voorsprong (40-37). Maar Blomdahl viel stil en liet Horn de partij uitmaken op 50-45 in 28/27. (1.785/1.666) 50-45 in 28/27.
Twee Aziaten, Quyet Chien Tran en Jung Han Heo maken er een 'battle' van die door Tran wordt gelanceerd met 7, en na 10 beurten al een voordeel toont voor de Vietnamees met 21-10. De Koreaan is geen schaduw van de speler die een dag eerder kon schitteren, hoewel hij met een achtje terugkomt naar 24-22 in 15. Maar dan explodeert Tran met 8, 6 en 5 in de periode net voor het slot: hij wint met 50-32 in 23 (2.173/1.391).
Haeng Jik Kim is de enige Koreaan met perspectief na deze ronde. Hij staat tegenover Sameh Sidhom, bekend om zijn grilligheid (ups en downs) in het World Cup circuit. Het is in deze wedstrijd niet anders. De Egyptenaar gaat met series van 6 en 8 naar een voorsprong van 20-10 in 8, daarna gaat de score lang heen en weer. Kim neemt voor het eerst het initiatief door serietjes van 7 en 8 (37-32), Sidhom mist 7 keer in zijn laatste 7 beurten, Kim maakt uit met acht: 50-32 in 22/21 (2.272/1.523).
Zes Europeanen stonden na de zaterdagmorgen bij de laatste acht tegenover twee Aziaten.
Tekst: Frits Bakker
Foto Dick Jaspers (Melis Kantarci)