Afgelopen weekend, de dag na de KNBB Jumbo Bekerfinale in Oosterhout, vond op dezelfde locatie als de Bekerfinale een landenwedstrijd driebanden plaats, Nederland-België. Een niet-KNBB event, een initiatief van Stichting BEN.
Gezien het vernieuwende format werd met spanning uitgekeken naar deze landenwedstrijd. Zouden de spelers het leuk vinden? Zou het publiek het leuk vinden? Zou het serieus genoeg genomen worden? En, zou ook echt sprake zijn van teamspel, en van teamspirit?
Wie aanwezig was, viel al snel op: weliswaar was er niet heel veel publiek, maar de theaterzaal zat wel gezellig vol, en de sfeer was ook goed. Het format zorgde voor voldoende afwisseling: begonnen met korte setjes zonder nabeurt, vervolgens een lange driebandenpartij en afsluiten met ‘van acquit’. En, niet onbelangrijk: er kwamen topspelers in actie, niet alleen mannelijke, maar ook jongeren en dames.
En, het scoreverloop was ook spannend! België schoot uit de startblokken, Nederland trok het langzaamaan gelijk, en bij het acquit gedeelte pakte Nederland alsnog de 19-16 overwinning.
Dat was zoals wij het zagen vanaf een afstandje: leuk, positief, en met potentie. Maar wat vonden de direct betrokkenen? Wij legden vijf vragen voor aan Jean van Erp, aan Therese Klompenhouwer en aan organisator Ad Smout van Stichting BEN.
Hoe tevreden was je? Bijvoorbeeld, over het spel/de teamspirit van de teams?
Jean: “Ik vond het een leuke opzet. Persoonlijk niet super gespeeld, en de teamspirit was er wel maar dat moet denk ik meer groeien. Heeft te maken met de eerste keer denk ik.”
Therese: “Ik was redelijk tevreden, behalve over mijn laatste acquit, bij het laatste onderdeel. Die miste ik en dat was onnodig. Als team hebben we het heel goed gedaan, we hebben allemaal ons steentje bijgedragen bij de uiteindelijke einduitslag.”
Ad: “Erg tevreden: sportief, en toch volop strijdlust.”
Van de drie onderdelen (tot 9/van acquit, etc.) , welke vond je het leukste?
Jean: “De setjes van 9, en de acquit heeft ook wel wat.”
Therese: “Elk spelelement heeft zijn eigen charme. Setjes van 9, zorgen dat je weinig fouten maakt en meer verdedigend, Partij tot 20: iets meer ruimte voor open spel en hogere series, dus meer kans om terug in de wedstrijd te komen en vanaf acquit: iets meer spanning, omdat je maar één kans krijgt om punten te scoren.”
Ad: “Van acquit vond ik het meest spectaculair, mede omdat daar uiteindelijk de beslissing in moest vallen.”
Wat vond je van de locatie/setting?
Jean: “Daar kan ik kort over zijn. De locatie was super!”
Therese: “De locatie was perfect. Mooie setting en goede organisatie.”
Ad: “Prima.”
Wat is volgens jou de potentie van een landenwedstrijd?
Jean: “Ik hoop het, al is het moeilijk te voorspellen. Als het bijvoorbeeld elk jaar om en om georganiseerd wordt denk ik wel dat het potentie heeft.”
Therese: “Ik denk dat het best potentie kan hebben. Helemaal met deze onderdelen, want het kan alle kanten op.”
Ad: “Die potentie is er. Wij denken in het format zoals nu, de beste mannelijke spelers (ranking), van de dames en een jeugdspeler. Dit geeft het beste de sterkte van een land weer.”
Wat kan nog verder worden verbeterd?
Therese: “Ik vind dat het al best goed in elkaar zat. Korte partijen, dus leuk om naar te kijken. Het mag van mij wel wat uitbundiger, dus van mij mag het publiek wel op de banken met luchthoorns na een mooie bal of een gewonnen set.” :-)
Ad: “Dit moet na de evaluatie blijken. Wat mij betreft zijn we op de goede weg.”
Tekst: Rolf Slotboom/KNBB
Foto's ©Ton Smilde