Hofman versloeg Dick Jaspers in de finale met 40-25 in 20 beurten. ,,Ik ben er heel blij mee’’, was zijn eerste reactie na een partij waarin hij een flitsende start had (12-1) en later met een serie van elf de definitieve kloof sloeg.
Voor Hofman was het zijn eerste Grand Prix zege, voor Dick Jaspers, die in de World Cups en internationale toernooien veruit de beste Nederlander is, de vierde Grand Prix waarin hij niet won. Raimond Burgman, zijn kwelgeest in de vorige toernooien, werd nu in de kwartfinales uitgeschakeld door Jean Paul de Bruijn.
De voormalig, tweevoudig Europees jeugdkampioen Glenn Hofman reist zelden meer naar World Cups en is daardoor op de ranglijsten ver weggezakt. De oorzaak mag bekend zijn: de pas 26-jarige Glenn Hofman is inmiddels getrouwd, heeft het er niet meer voor over om verre en kostbare reizen te maken en schittert al een paar jaar vooral in Nederland.
Nooit eerder won hij een Grand Prix: drie keer was hij tweede (achter Dick Jaspers, Barry van Beers en Martien van der Spoel en vorig jaar werd Hofman in de finale van de Masters verslagen door Raimond Burgman. Twee keer haalde Glenn Hofman de landstitel voor teams, vorig jaar met Buffalo.nl in een tweekamp met Zundert waarin hij twee keer won van Roland Forthomme. Maar het meest indrukwekkende resultaat haalde Hofman in Cali, Colombia: een derde plaats op de World Games.
De Grand Prix zege in De Eekhoorn in Oosterhout kwam niet zo maar uit de lucht vallen. Op de dag voor de finale, na een enerverende partij tegen Therese Klompenhouwer (40-40 in 23 en winst na twee reeksen penalty’s) zei Hofman: ,,Je weet natuurlijk nooit wat het morgen zal zijn, maar ik heb een kans om te winnen.’’ Daarvoor moest hij niet alleen Dick Jaspers in de finale, maar in de halve finales eerst Jean Paul de Bruijn verslaan, één van de uitblinkers in de eerste ronden van het toernooi.
Die wedstrijd tegen de Zeeuw kreeg een curieus verloop. De Bruijn leek op weg naar de overwinning, leidde met 36-27, maar miste bij die voorsprong twaalf keer (!) op rij, waardoor Hofman eerst dichterbij kon komen en tenslotte finishte op 40-36. De Bruijn kon nog gelijkmaken in de nabeurt, maar miste zijn laatste carambole.
Glenn Hofman: ,,Je kan het geluk noemen, maar ook zeggen dat ik het beter heb afgemaakt.’’ Zo was het ook. De Hagenaar plaatste zich derhalve voor de finale, wat Jaspers op de andere tafel deed tegen Dave Christiani, die ook al zo’n inzinking had tijdens de partij: 14-10 in vijf beurten, daarna nog twee caramboles in elf beurten voor 40-16 (16).
De finale rolde al snel de kant van Glenn Hofman uit, met een voorsprong van 12-1. ,,Dick kwam goed terug en leidde kort voor de pauze met 18-16’’, keek Hofman later terug. ,,Ik liep daarna weer iets uit naar 26-20 en maakte op die stand een serie van 11 naar 37-20. Met twee en één kon ik het daarna afmaken: 40-25 in 20.’’
De Grand Prix in Oosterhout was ook min of meer de doorbraak van Jerry Hermans, die in al zijn partijen rond de 1.500 gemiddeld speelde en pas werd uitgeschakeld door Dick Jaspers in de kwartfinales met 40-30 in 20.
De eindstand van de Grand Prix:
1 Glenn Hofman 1.600-13
2 Dick Jaspers 2.070-11
3 Jean Paul de Bruijn 1.475-11
4 Dave Christiani 1.459-9
5 Raimond Burgman 1.532-8
6 Jerry Hermans 1.472-8
7 Jean van Erp 1.388-8
8 Huub Wilkowski 1.094-10
9 Jeffrey van Nijnatten 1.344-12
10 Ad Koorevaar 1.175-9
11 Roland Uijtdewillegen 1.152-9
12 Wilco van Wijk 1.125-10
13 Wim van Cromvoirt 1.022-12
14 Therese Klompenhouwer 1.021-6
15 Frans van Schaik 0.955-8
16 Wil Janssen 0.663-6.
Tekst: Frits Bakker
Foto Glenn Hofman/Dick Jaspers (Andrea Hofman)