BERLICUM - Op het podium van het Nederlands kampioenschap vocht hij tegen de tranen toen het Wilhelmus werd door de arena klonk. De wonderbaarlijke, dolgelukkige Brabander Ludo Kools, een 53-jarige debutant op de Jumbo Masters, bekroonde op de slotdag een bizar avontuur met de Nederlandse titel driebanden. Hij was een stralende winnaar, een onwaarschijnlijke kampioen, beloond met een ticket voor het WK driebanden in Korea. ,,Ik ben zó gelukkig, het is zó mooi, een kansloze debutant die gewoon Nederlands kampioen wordt'', fonkelde hij na zijn overwinning in de Mastersfinale tegen Raimond Burgman met 3-2.
Het slot van het toernooi, na vijf dagen biljarten voor lege tribunes was bijna onwerkelijk. De schuchtere, aimabele Brabantse biljarter, een voormalig bouwvakker, stond daar temidden van profspelers als Raimond Burgman, die hij in de finale versloeg met 3-2, de nummer één van de wereld Dick Jaspers en de biljartheld van de streek Jean van Erp. Drie spelers van Nederlands absolute topteam, verslagen door een volstrekte outsider zonder palmares. ,,Ik heb mijn hele leven keihard gewerkt, nu geef ik niks meer om geld verdienen, ik wil leven'', zei hij met een geëmotioneerde, trillende stem.
Hij vertelde over zijn plannen voor dit jaar. ,,Ik wil thuis gaan verbouwen, maar dat zal ik nu moeten uitstellen als ik naar het WK moet in Korea. Ik wist niet eens dat ik dat mocht als Nederlands kampioen. Tsjonge, dit zijn de mooiste dagen van mijn leven geweest. Ik kan het allemaal niet geloven. En nu ga ik een paar biertjes drinken. We hebben geen carnaval gehad dit jaar. Ik zei nog tegen mijn vrouw toen ik hier naartoe ging: ik ben al lang niet meer zat geweest. Dat gaat nu gebeuren, ik ga drinken op de Nederlandse kampioen.''
Ludo Kools, die woont in het wielerdorp Hoogerheide, is gehuwd met Lilian, vader van een zoon van 22, die allebei enorm hebben meegeleefd met dit wonderlijke kampioenschap. ,,Ik ben één keer kampioen geweest in het kader'', vertelde Kools in het interview na afloop. ,,Het driebanden heb ik geleerd van Frans van Kuyk, waar ik ieder jaar wel een paar keer naartoe ga en die me ook voor deze Masters een paar tips heeft gegeven.'' Die had hij, hoe aandoenlijk voor een biljarter die speelt om de Nederlandse titel, opgeschreven op een briefje dat naast hem op een tafeltje in de arena lag tijdens zijn partijen.
De tekst:
'Sneller lopen rond het biljart'
'De lijnen voelen'
'Verdedigen'
'Niet met mijn tegenstander bezig zijn'
'HIJ ZIT EROP'
Het was een geheim briefje, dat hij na afloop onthulde. De nieuwe Nederlandse kampioen heeft er volgens eigen zeggen zijn titel aan te danken.
Hij versloeg in de voorronden Dave Christiani, Barry van Beers, in de kwartfinales weer Barry van Beers en Jean van Erp in de halve finale. De finalepartij ging van 10-6, 10-6 voor Kools in de eerste twee sets naar een 2-1 tussenstand toen Burgman de derde set met 10-3 won. Het leek de omslag in de wedstrijd, maar niets was minder waar: Ludo Kools nam een riante voorsprong, miste nog drie kampioensballen, maar stak na de winnende bal juichend zijn handen in de lucht.
Halve finales:
Raimond Burgman-Dick Jaspers 2-0 (10-3, 7-10, 10-8, 3-10, 10-6 1.250/1.193)
De eerste sensatie van de slotdag dient zich aan in dit klassieke gevecht tussen Dick Jaspers en Raimond Burgman. De Noord-Hollander, zelf viervoudig Master tot voor dit toernooi, verslaat in deze eerste halve finale zijn eeuwige rivaal in Nederland en 20-voudige Master met 3-2 in setstanden. De beladen clash tussen de twee meest succesvolle Nederlanders van de huidige generatie is verre van hoogstaand in gemiddeldes, wel enerverend en boeiend tot de beslissende set.
De openingsset is voor Burgman (10-3 in 8), Jaspers komt terug met 10-7 in 7, Burgman neemt weer een voorsprong in de derde set met een krappe 10-8 in 9. Zoals in de kwartfinale tegen Joey de Kok kijkt Jaspers weer tegen een 2-1 achterstand aan die hij moet wegwerken. Dat deed hij overtuigend tegen de Zeeuwse jongeling met twee winnende sets in drie beurten. Jaspers lijkt ook nu goed op weg na de 10-3 in 5 beurten voor een laatste tussenstand van 2-2.
De stoïcijnse Burgman deelt echter de laatste knock-out uit: hij speelt bij een 6-5 voorsprong van Jaspers in de vierde beurt prachtig uitspeelt met 5: 10-6 in vier beurten. De opluchting bij Burgman is zichtbaar, Jaspers, bij vlagen onherkenbaar, berust in zijn verlies met het commentaar dat het niet zijn Masters zijn geweest na vier zegetochten op rij in het Nederlands kampioenschap.
Ludo Kools-Jean van Erp 2-0 (10-1, 8-10, 4-10, 10-8, 10-8, 1.050/0.925)
De mirakelman van deze Masters, de 53-jarige, tot voor kort welhaast onbekende Brabander Ludo Kools maakt zijn zegeroes nog indrukwekkender. Hij haalt door zijn winst op Jean van Erp totaal onverwacht de finale en geeft de ontknoping van het toernooi een wonderbaarlijke climax. Twee gedoodverfde favorieten, Dick Jaspers en Jean van Erp zijn uit het toernooi verdwenen. Ludo Kools is de scherprechter in de marathon tegen Jean van Erp, die eindigt in een slijtageslag. De outsider start al spectaculair met 10-1 in de eerste omloop. Jean van Erp, biljartheld in deze streek, kan de bakens nog verzetten en in de twee volgende sets een 2-1 voorsprong nemen (10-8 in 6, 10-4 in 3). Het avontuur voor de gespannen en nerveuze Ludo Kools lijkt voorbij, maar niemand had op de veerkracht gerekend van de echte amateur.
Hij wint na een zenuwslopend gevecht met het setpunt op 9-9 de sessie die hem op 2-2 brengt. In de beslissende set voor de plaats in de finale gaat het gelijk op naar 3-3, wordt het in de slotfase 8-8 en in de slopende laatste minuten maakt Kools de bevrijdende carambole. ,,Ik kan het zelf niet geloven, dit is een mirakel'', is zijn aandoenlijke reactie in het interview voor Ziggo Sport.
De vier finalisten van de Masters op het podium: tweede van links de kampioen Ludo Kools, links Dick Jaspers, rechts Raimond Burgman en Jean van Erp
Juichend met de bloemen en de medaille: Ludo Kools
Raimond Burgman in de prangende slotfase: geconcentreerd, maar al bijna verslagen
Tekst: Frits Bakker
Foto's: Ton Smilde